بررسي تجميع فرآيندهاي متانيشن و دي متيل اتر در جهت كاهش دي اكسيد كربن

با توجه به اهميت دو فرآيند متانيشن و دي متيل اتر در كاهش انتشار گازهاي گلخانه اي، در اين مطالعه به بررسي تاثير تجميع دو فرآيند متانيشن و دي متيل اتر به عنوان يكي از فرآيندهاي CCU پرداخته شد. در اين پژوهش، دبي مولي گاز طبيعي به عنوان خوراك اصلي فرآيند دي متيل اتر، kmol/hr 4100 است. جريان‌هاي حاوي CO، H2 و CO2 خروجي از بخش‌هاي مختلف فرآيند DME، به عنوان خوراك واحد متانيشن استفاده مي‌شوند. يك جريان هيدروژن نيز خوراك فرآيند متانيشن است كه ميزان كمبود هيدروژن ورودي از دي متيل اتر براي رسيدن به درصد تبديل مطلوب در فرآيند متانيشن را جبران مي كند. تامين جريان هيدروژن مذكور از طريق الكتروليز آب توسط انرژي هاي تجديدپذير در نظر گرفته شد. شبيه سازي دو فرآيند در نرم افزار اسپن پلاس صورت گرفت. انرژي توليد شده در فرآيند تجميع شده، قادر به تامين همه انرژي مورد نياز نمي‌باشد. با فرض تامين كسري انرژي فرآيند تجميع‌شده توسط انرژي هاي تجديدپذير، راندمان كربن واحد تجميع شده از 74/0 به 98/0 ارتقا يافته و از انتشار kmol/hr 650 كربن دي اكسيد جلوگيري شد.