تأثير زمان ماند لجن بر عملكرد سيستم بيوراكتور غشايي با نرخ بالا در تصفيه فاضلاب شهري

در مطالعه حاضر اثر زمان ماند لجن (SRT) 5/0، 1 و 2 روز بر عملكرد و فرآيند توده‌سازي زيستي بيوراكتور غشايي با نرخ بالا (HL-MBR) در زمان ماند هيدروليكي 5/2 ساعت در تصفيه فاضلاب شهري سنتزي بررسي شد. نتايج نشان داد كه تغيير SRT تاثيري بر بازده حذف اكسيژن مورد نياز شيميايي (COD) نداشت و همواره بالاي 90% بود. ميزان اختلاف فشار عبوري از غشا نشان داد كه بيشترين گرفتگي غشا درSRT 2 روز بود. نتايج حاصل از بررسي كسرهاي مختلف COD نشان دهنده بهبود توده سازي زيستي در SRT بالاتر بود. از طرفي مقدار COD توده تغليظ شده نشان داد كه در SRTهاي بالاتر به دليل افزايش معدني‌سازي COD، COD توده تغليظ شده كمتر بود. با توجه به پارامترهاي مرتبط با عملكرد سيستم (COD بازيابي‌شده، معدني‌سازي، توده‌سازي زيستي و گرفتگي غشا) ،SRT 5/0 روز به عنوان بهترين شرايط عملياتي سيستم HL-MBR انتخاب شد.