بررسي تاثير حمايت اجتماعي بر سلامت روان دانشجويان در طي همه گيري كوويد-19 (مطالعه موردي: دانشگاه سيستان و بلوچستان)

شيوع همه گيري كوويد-19 تمامي ابعاد زندگي و سلامت جسماني و رواني اقشار مختلف جامعه را تحت تاثير قرار داد. از آنجايي كه سلامت بدون سلامت روان امكان پذير نمي باشد، لذا اين پژوهش با هدف بررسي تاثير حمايت اجتماعي بر سلامت روان دانشجويان در طي اپيدمي كوويد-19 صورت گرفت. اين تحقيق از حيث هدف، تحقيقي توصيفي-كاربردي، از حيث جمع آوري اطلاعات پيمايشي و از لحاظ روش پژوهشي از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش تمامي دانشجويان بخش فني مهندسي دانشگاه سيستان و بلوچستان را شامل گرديد. نمونه گيري با روش غير تصادفي و نمونه گيري در دسترس صورت گرفت كه تعداد 100 دانشجو انتخاب شدند. جمع آوري داده ها با دو پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ و حمايت اجتماعي ادراك شده زيميت صورت گرفت. تجزيه و تحليل داده ها با روش هاي آماري در نرم افزار SPSS از جمله T مستقل، T زوجي، همبستگي پيرسون و رگرسيون صورت گرفت. يافته هاي اين پژوهش همبستگي معنادار و مستقيمي را بين ابعاد حمايت اجتماعي و سلامت روان نشان داد. همچنين نتايج رگرسيون نشان داد كه حمايت اجتماعي ادراك شده بر مولفه هاي سلامت روان تاثيرگذار است. بين سلامت روان دانشجويان قبل و در حين اپيدمي كوويد-19 تفاوت معناداري وجود داشت. اما با اينهمه بين جنسيت و وضعيت تاهل افراد و حمايت اجتماعي ادراك شده رابطه معناداري مشاهده نشد. با توجه به نتايج حاصل از اين پژوهش، بايستي ارتقا سلامت روان با به كارگيري مولفه هايي نظير افزايش حمايت اجتماعي در طي همه گيري صورت گيرد تا علاوه بر تخفيف آسيب هاي رواني ناشي از تغيير سبك زندگي، افراد را به سمت سلامت اجتماعي و افزايش كيفيت زندگي نيز سوق دهد.