باورهاي مانع مديران در بهبود رفتار سازماني و نقش كوچينگ در بازسازي آن

مديران امروز، تمايل بسياري به تغيير شيوه هاي مديريت سنتي و بهبود و بازسازي مهارت ها و همچنين تغيير در فرهنگ سازماني خود دارند. باورهاي اشتباه و نيمه اشتباه متعددي در ذهن مديران سنتي كه نسل به نسل و سينه به سينه به آن‌ها منتقل شده است، نقش بسته است. اين باورها منتهي به نتايجي مي‌شوند كه دقيقاً بر خلاف انتظارات است. اين ديدگاه‌ها موجب اتلاف منابع در سازمان‌ها مي‌شود و گاهاً ترس و وابستگي را در سازمان رواج مي‌دهند. امروزه در دنيا يكي از اين روش هاي خلاقانه و نوآورانه جهت بقاء كسب و كارها و سازمان ها، كوچينگ است كه يكي از ابزارهاي قدرتمند در راستاي بهبود و بازسازي فرهنگ سازماني و ارتقاء مهارت‌هاي رهبري مديران و صاحبان كسب و كارها به شمار مي آيد. كوچينگ به مديران كمك مي‌كند تا ارتباط مؤثر و حمايتي با كاركنانشان برقرار سازند؛ روند يادگيري كاركنان خود را تسهيل داده و خود زمان بيشتري براي پرداختن به كارهاي ديگر داشته باشند. ظرفيتهاي بالقوه آن ها را شناخته و مسئوليت پذيري را در آن ها افزايش دهند؛ وقتي كاركنان مسئوليت‌پذيري ‌بالايي داشته و فرهنگ كوچينگ در فضاي سازمان حاكم باشد، جدي‌تر و پرتلاش‌تر كار مي‌كنند، بدون اينكه فشار يا اجباري به آن‌ها تحميل شود. در اين صورت است كه كاركنان شادتر و با بهره وري بيشتري خواهند داشت. در اين مقاله به معرفي برخي از باورهاي مديران كه مانع رشد و توسعه كسب و كار و يا سازمان مي‌شوند، پرداخته و نقش اساسي كوچينگ به عنوان بخشي از برنامه مديريت تغيير در سازمان، در ايجاد تغييرات در باور و رفتار مديران و به تبع آن تغييرات در عملكرد كارمندان و كل سازمان را بيان خواهيم كرد؛ تغييراتي كه در كنار ديگر مهارت هاي مديريتي، فرهنگ حاكم بر سازمان را به سمت فرهنگي شاد و رو به رشد تبديل مي‌نمايد. در پايان به آخرين آمار روز دنيا در حوزه كوچينگ مديران خواهيم پرداخت.