رابطه فلسفي سرمايه اجتماعي با مديريت رفتار سازماني

امروزه با پيچيده شدن جوامع، رفتار انسان در محيط كار، نيز بسيار پيچيده تر و متنوع تر شده است و رويكرد جديدي را پيش روي مديران سازمان ها قرار داده است. همگي اين سازمان ها بدنبال تغيير و تحول براي بهبود و پيشرفت سازمان در زمينه هاي مختلف مي باشند و كاركنان مهمترين نقش را در رسيدن به اهداف يك سازمان ايفا مي كنند. سرمايه اجتماعي يكي از منابع ارزشمند براي موفقيت سازمان ها باشد چرا كه سرمايه اجتماعي مانند اشكال ديگر سرمايه مولد است و بدون آن نيل به برخي اهداف سازماني ميسر نمي شود. هدف اين پژوهش بررسي و مطالعه رابطه سرمايه اجتماعي و مديريت رفتار سازماني كاركنان مي باشد. بررسي تحقيقات بروز داخلي و خارجي در اين حوزه به ارتباط متغير سرمايه اجتماعي با رفتار شهروندي سازماني، بدرفتاري سازماني، فرهنگ سازماني، رفتارهاي كار آفرينانه و رفتار نوآوري دست يافته شد. بنابراين توصيه مي گردد محققان به بررسي ارتباط متغير سرمايه اجتماعي با ساير مباحث رفتار سازماني از قبيل رفتار اخلاقي كاركنان، انگيزه كاركنان، يادگيري سازماني، كار تيمي و ... بپردازند.