نقش استراتژي هاي كارآفريني در بهبود عملكرد استارت آپ هاي نوآور

هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش استراتژي هاي كارآفريني در بهبود عملكرد استارت آپ هاي نوآور مي باشد. روش پژوهش از نوع تحقيقات همبستگي بوده و جامعه آماري پژوهش شامل مديران و كارشناسان كسب و كارهاي نوپايي (استارت آپ هايي) است كه موسس شركت و يا كارآفرين هستند. روش نمونه گيري تصادفي ساده و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 80 نفر برآورد شده است. به منظور جمع آوري داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. جهت بررسي نرمال بودن داده ها، آزمون كلموگروف – اسميرنوف و براي آزمون فرضيه ها، ضريب همبستگي، رگرسيون و آزمون t به كار گرفته شده است. نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه بين استراتژي هاي كارآفريني (شامل استراتژي هاي كارآفريني اداري، استراتژي هاي كارآفريني فرصت گرايانه، استراتژي هاي كارآفريني تقليدي و استراتژي هاي كارآفريني اكتسابي) و بهبود عملكرد استارت آپ هاي نوآور رابطه مثبت و معني داري وجود دارد.