تاثير سبك رهبري مديران سازماني بر انگيزش و انعطاف پذيري منابع انساني در سازمان هاي دانش بنيان

در اين پژوهش درصدد بررسي تاثيرسبك رهبري مديران سازماني بر انگيزش و انعطاف پذيري منابع انساني در سازمان هاي دانش بنيان بوده ايم و به روش نمونه گيري سيستماتيك، 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از بررسي اطلاعات جمعيت شناختي اعضاي نمونه و آمار توصيفي متغيرهاي تحقيق، با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون فرضيات تحقيق آزمون گرديد و در آخر با استفاده از معادلات ساختاري تحليل عاملي و ابزار معتبر حداقل مربعات جزئي (PLS) الگويي براي تعيين نوع ارتباط بين متغيرهاي تحقيق ارائه شد. نتايج تحقيق نشان داد كه بين سبك رهبري و انگيزش كاركنان، سبك رهبري و انعطاف پذيري ، و انعطاف پذيري و انگيزش كاركنان در سطح معني داري 5%، رابطه مثبت وجود دارد. همچنين مقايسه مقادير ضرايب همبستگي متغيرهاي سبك رهبري و انعطاف پذيري با انگيزش كاركنان در سازمانينشان داد كه رابطه ي سبك رهبري با انگيزش كاركنان، قوي تر از رابطه ي انعطاف پذيري با انگيزش كاركنان است.