بررسي تاثير مولفه هاي كاراي مديريت تحول گرا در ارتقاي بهره‌وري نيروي انساني

هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثير مولفه هاي كاراي مديريت تحول گرا در ارتقاي بهره وري نيروي انساني مي-باشد. اين پژوهش از نوع توصيفي و همبستگي است. جامعه آماري تحقيق حاضر شامل كاركنان دانشگاه علوم پزشكي گيلان به تعداد 283 نفر مي باشد. با استفاده از فرمول كوكران حجم نمونه برابر 164 نفر بدست آمده است. روش مورد استفاده براي نمونه گيري نيز روش تصادفي از نوع سهميه اي است. ابزار اصلي گردآوري داده هاي پژوهش پرسشنامه مي باشد. براي جمع آوري اطلاعات متغير بهره وري نيروي انساني از پرسشنامه هرسي و گلد اسميت (1980) و پرسشنامه مديريت تحول گرا باس و آوليو (1997) استفاده شده است. به منظور تجزيه و تحليل داده ها ابتدا از روش آمار توصيفي (شامل ميانگين، انحراف معيار و...) و براي آزمون فرضيه ها از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شده است. نتايج پژوهش تمامي فرضيه ها را تاييد نموده و نشان مي دهد كه مولفه هاي مديريت تحول گرا شامل نفوذ آرماني، انگيزه الهام بخش، ترغيب ذهني و ملاحظات فردي در ارتقاي بهره وري نيروي انساني تاثير مثبت و مستقيم دارد.