رابطه بين مسئوليت اجتماعي شركت، رضايت شغلي و تعهد سازماني در سازمان هاي دولتي

واحد هاي اقتصادي در جهت تحقق اهدف خود نيازمند سازو كاري مي باشد كه بتواند توازني بين منافع شركت و ذينفعان ايجاد كند. در نتيجه مفهوم مسئوليت اجتماعي شركت مطرح مي گردد. يكي از عوامل تاثيرگذار در رفتار شغلي كاركنان ميزان تعهد آنها به سازمان است كه توجه به تعهد نيروي انساني از اهميت زيادي برخوردار است و شناخت وضعيت تعهد سازماني كاركنان مي تواند مديران را در پيشرفت و بهبود كاركنان ياري رساند. هدف از اين مطالعه مشخص كردن چگونگي درك مسئوليت اجتماعي سازمانها و چگونگي دستيابي به اهداف بلند مدت است. تعهد سازماني و رضايت شغلي سابقه اي از عملكرد كاركنان در نظرگرفته شده و رابطه بين عملكرد كاركنان و عملكرد سازماني نيز به خوبي برقرار مي شود. بنابراين، برداشت از مسئوليت اجتماعي سازماني بر تعهد سازماني كاركنان و رضايت شغلي تأثير مي گذارد. پژوهش حاضر با رويكردي تاييدي، از يك طرح پايش پيمايشي استفاده شده كه در آن بر اساس فرمول كوكران يك نمونه آماري متشكل از 196 نفر از كارمندان سازمان دولتي تهران انتخاب شدند. كه با استفاده از پرسشنامه محقق محور و نرم افزارSPSS و PLS به بررسي سوال اصلي تحقيق خود پرداخته ايم كه اهداف مسئوليت اجتماعي شركت بر رضايت شغلي و تعهد سازماني در سازمان هاي دولتي چگونه تاثير مي‌گذارد؟ يافته ها نشان از اين دارد كه بيشترين ضريب مسير در بين فرضيات پژوهش به ترتيب اولين فرضيه عامل مربوط به بين مسئوليت اجتماعي ادراك شده شركت با رضايت شغلي كاركنان (6.369) است و دومين فرصيه عامل بين مسئوليت اجتماعي ادراك شده شركتها با تعهد سازماني كاركنان با ضريب (4.260) و سومين فرضيه عامل بين مسئوليت اجتماعي ادراك شده شركت با رضايت فرصت شغلي كاركنان با ضريب (2.110) و چهارمين فرضيه عامل بين مسئوليت اجتماعي ادراك شده شركت با رضايت فرصت پرداخت كاركنان با ضريب ( 7.26 ) رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. در واقع نتايج نشان ميد‌هدكه رابطه برخي از مؤلفه هاي مسئوليت اجتماعي شركتها در بعد رضايت از شغل ناچيز است. بنابراين، سازمانها بايد با تمركز روي ابتكارات مسئوليت اجتماعي شركتها، مشاركت جامعه، شركتها و دولت را براي تحقق اهداف بالاتر و پايداري تشويق كنند.