واكاوي مناسك شادي در مجالس آييني از منظر قرآن و سيره اهل‌بيت عليهم‌السلام

يكي از مباحث مهم در هيئات و مجالس حسيني كه خصوصاً در دوران معاصر نيازمند پژوهش‌هاي علمي و مطالعاتي است، بحث شادي و نحوه ابراز آن در مجالس و محافل حسيني و هيئات است. اين بحث خود نتيجه و تابع بحثي كلان‌تر با موضوع شادي در اسلام و سيره اهل‌بيت عليهم‌السّلام است. با توجه به اشكالات و شبهات فراوان كه امروزه بر هيئات و مجالس آئيني وارد مي‌شود، مبني بر تكيه بيش از حد بر جنبه حزن و ماتم و گريه در مقايسه با سرور، فرح و شادي، ضرورت تحقيق و مطالعه پيرامون چنين موضوعي بيش از پيش احساس مي‌شود. بر اين اساس در اين پژوهش تلاش شد نخست با گردآوري موضوعات و مباحث كاربردي، جايگاه شادي و انواع مناسك آن را در مجالس منتسب به اهل‌بيت عليهم‌السّلام و به ويژه سيدالشهداء عليه‌السّلام را از منظر قرآن و سيره اهل‌بيت عليهم‌السّلام، با روش توصيفي-تحليلي مورد نقد و ارزيابي قرار داده و در نهايت نيز با استناد به دلالت هاي موجود در منابع اسلامي الگويي جهت تحقق امر شادي در مجالس آئيني، ارائه داده شود.