بررسي تاريخي سنت عزاداري ايام فاطميه اول در سيره علماي مكتب نجف در پنجاه سال گذشته

برگزاري مراسمات و عزاداري‌ها در احياي شعائر ديني داراي پيشينه تاريخي خاصي است كه از ديرباز در مكاتب قم، مشهد و نجف، علماي اين حوزه‌ها در پنج دهه اخير بر اساس اسناد موجود اهتمام ويژه‌اي در برگزاري آن داشته؛ اما امروزه و با تحول روزافزون ايام و انتقال سنت‌ها و آداب عزاداري از نجف به قم و مشهد و گسترش اين آداب در سراسر ايران خصوصاً پس از انقلاب اسلامي، دچار تغييراتي در محتوا و زمان خود گشته‌اند. اين مقاله با رويكرد توصيفي - تحليلي و مصاحبه با متخصصين در پي پاسخ به اين سؤال است كه علت اهتمام مكتب نجف به برگزاري فاطميه اول (روايت چهل روز) در بازه زماني هشتم ربيع‌الثاني چيست؟ و از اين رهگذر در پي آسيب‌شناسي انتقال سنت‌هاي رايج از يك مكتب به مكتب ديگر است. مقاله با تتبع در سنت ايام فاطميه اول در دو مكتب قم و نجف به اين نتيجه خواهد رسيد كه قول قطعي در خصوص عزاداري بر اساس روايت اول شهادت حضرت زهرا‌سلام‌الله‌عليها در هشتم ربيع‌الثاني در عوض برگزاري ميلاد امام حسن عسكري‌عليه‌السلام صحيح بوده و پيشنهاد مي‌گردد كه مسئولين مربوطه به اصلاح اين موضوع در تقويم رسمي جمهوري اسلامي اقدام نمايند. البته بايد اشاره نمود كه براي اين مورد مثال‌هاي متعددي وجود دارد كه در اين مقاله به دليل حجم آن تنها به يك نمونه اشاره گشته است.