جايگاه «طعام» و «اطعام» در هيأت از منظر قرآن و سيره معصومين عليهم‌السلام

از جمله مباحث مهم در خصوص واقعه عاشورا، بحث طعام و تأثير آن در اين جريان است. بحث طعام از جنبه هاي مختلفي با عاشورا گره مي‌خورد، از اطعام عزاداران در ماه محرم گرفته تا پيشينه اين عمل در سيره معصومين عليهم السلام و حتي نقش حلال و حرام بودن آن در سرنوشت افراد كه در كداميك از جبهه‌هاي حق يا باطل قرار بگيرند. اطعام در هيت يك كار راهبردي نيز محسوب مي‌شود. در خصوص سنت اطعام عزاداران حسيني بايد گفت اين عمل يكي از تأثيرگذارترين روش‌هاي تبليغ در جامعه است. يكي از دلايل ماندگاري جريان امام حسين عليه‌السّلام اين است كه مردم در آن خرج مي‌كنند. چرا كه در اين امر احساسات بسيار شديد درگير است. . اين مطالعه قصد دارد تا مباني، جايگاه و آداب طعام و اطعام در مجالس و هيئات حسيني را با توجه به معارف اصيل اسلامي برگرفته از آيات قرآن كريم و سيره معصومان عليهم السلام، مورد نقد و بررسي قرار دهد. بدين منظور ابتدا آيات و رواياتي كه ارتباط مستقيم يا غير مستقيم با موضوع بحث دارند گردآوري شده. سپس با روش توصيفي - تحليلي مورد نقد و تحليل قرار گرفته و دلالت‌هاي آنها بر امر «اطعام و طعام» در هيئات و مجالس حسيني استخراج شده است. اين نتايج مي‌تواند به عنوان الگويي قرآني- روايي در اختيار دست‌اندركاران هيئات قرار گرفته و امور پذيرايي هيأت با توجه به آنها برنامه‌ريزي و اجرا شود.