نقش استات حدواسط تنظيم يوني در توت فرنگي در شرايط تنش شوري

جهت بررسي اثر استات در شرايط تنش شوري بر قابليت تنظيم يوني توت فرنگي، سطوح كلريد سديم (صفر و 40 ميلي مولار) در محلول هوگلند به مدت 3 ماه تيمار شدند. جهت بررسي نقش استات تيمارهاي مختلف شامل آمونيوم كربنات (5/0 ميلي مولار)، آمونيوم استات (در دو غلظت مختلف 1/0 و 1 ميلي مولار) و اسيد استيك (1 ميلي مولار) به صورت محلول پاشي استفاده شد. نتايج نشان داد كه بيشترين ميزان غلظت سديم در شرايط تنش شوري در تيمارهاي شوري بود كه تفاوت معني داري با يكديگر نداشتند. از سوي ديگر كمترين غلظت در تيمارهاي بدون تنش شوري بودند. از سوي ديگر بيشترين ميزان غلظت كلر در شاخساره در تيمارهاي آمونيوم كربنات و شوري به تنهايي به ترتيب (50/42 و 50/40 ميلي گرم در گرم وزن خشك) بود و كمترين آن در تيمارهاي استات شامل آمونيوم استات و اسيد استيك به ترتيب به ميزان 00/10 و 50/10 ميلي گرم در گرم وزن خشك مشاهده شد. از سوي ديگر بيشترين و كمترين غلظت پتاسيم در شرايط تنش شوري در تيمارهاي آمونيوم استات (20/43 ميلي گرم در گرم وزن خشك) و آمونيوم كربنات (90/15 ميلي گرم در گرم وزن خشك) بود. همچنين بيشترين و كمترين غلظت آمونيوم در تيمارهاي آمونيوم استات (24/0 نانومول بر ميكروليتر) و تنش شوري به تنهايي (06/0 نانومول بر ميكروليتر) به ترتيب بود. به عنوان نتيجه گيري مي توان عنوان نمود كه اگرچه تنش شوري باعث بيشتر شدن ميزان غلظت عناصر سديم و كلر در برگ هاي گياهان شد ولي از سوي ديگر حضور استات از يك سو و افزايش ميزان پتاسيم از سوي ديگر مي تواند به عنوان نقش مثبت در جهت بهبود شرايط تنش شوري در گياهان نقش داشته باشد.