اثر كم آبي و تنش شوري بر مقدار مصرف آب، شمار دفعات آبياري و هدايت الكتريكي زهكش وَرد مينياتوري (Rosa chinensis Jacq. var. minima Rehd.)

كمبود آب، مشكلي مهم در ناحيه هاي خشك و نيمه خشك ايران است كه داراي بارندگي كم، تابش خورشيد زياد و دماي بالا در تابستان است. از آن‌جا كه تامين آب با كيفيت بالا مشكل مي باشد، استفاده از آب هايي با شوري بالا و نيز كاهش مصرف و مديريت مصرف آب براي گياهان فضاي سبز، ضروري مي باشد. به‌منظور بررسي اثر كم آبي و تنش شوري بر مقدار مصرف آب، شمار دفعات آبياري و هدايت الكتريكي زهكش وَرد مينياتوري، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه به‌طوركامل تصادفي انجام شد. تيمارها شامل كم آبي (فاصله آبياري دو، چهار و شش روزه)، شوري (شاهد يا آب گلخانه، هدايت الكتريكي 2 و 4 دسي زيمنس بر متر) و رقم (‘Little Buckaroo’ با گل قرمز،‘Sourati Local Cultivar’ با گل صورتي و ‘Little Flirt’ با گل زرد) بودند. نتايج نشان داد، افزايش شوري سبب افزايش هدايت الكتريكي زهكش در تمام فاصله‌هاي آبياري شد. بيشترين هدايت الكتريكي زهكش در برهمكنش فاصله آبياري چهار روزه و شوري چهار دسي زيمنس بر متر و كمترين مقدار آن در تيمار فاصله آبياري دو روزه و آب گلخانه مشاهده شد. بيشترين دفعات آبياري در فاصله آبياري دو روزه انجام شد. رقم صورتي به دليل تحمل كمتر به تنش كم آبي و شوري 28 بار و رقم‌هاي قرمز و زرد 38 بار آبياري شدند. تا پايان آزمايش، كمترين مقدار مصرف آب در رقم زرد مشاهده شد كه ممكن است به ويژگي هاي ريخت‌شناسي اين گياه مربوط باشد.