اثر تعديل كنندگي بنزيل‌آدنين در بهبود مقاومت به تنش خشكي در چمانواش بلند

فضاي سبز يكي از اساسي‌ترين عوامل پايـداري حيـات طبيعـي در زنـدگي شـهر نشيني بوده و چمن‌ها به‌عنوان مهمترين گياهان پوششي در فضاي‌سبز كاربرد دارند. اگر مقدار آب در گياه ناكافي باشد، گياه مرحله كم آبي را تجربه نموده كه به اصطلاح به آن تنش خشكي مي‌گويند.اثرات متقابل بين گياه و محيط بستگي به شدت و مدت زمان دوره‌ كم‌آبي و نيز مرحله‌ نمو گياه و پارامتر‌هاي مورفولوژيكي و آناتوميكي گياه دارد.هدف از انجام اين پژوهش،بررسي اثر تعديل‌كنندگي سايتوكنين ( بنزيل‌آدنين ) در بهبود مقاومت به تنش خشكي در چمانواش‌بلند بود. آزمايش به‌صورت طرح كامل تصادفي با سه تكرار مورد بررسي قرار گرفت كه شامل تيمارهاي آبياري در چهار سطح (100%، 75%،50% و 25% ظرفيت زراعي مزرعه) بود كه علاوه بر تيمار‌هاي ذكر شده گلدان‌هايي با تيمار آبياري مشابه همراه با محلول‌پاشي سايتوكنين نيز وجود داشتند. نتايج نشان داد ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﻘﺪارﮐﻠﺮوﻓﯿﻞ ﻣﺮﺑﻮط به برگ فستوكاي‌بلند در گياهان رشد‌يافته در تيمار 100% ظرفيت مزرعه و ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﻘﺪارﮐﻠﺮوﻓﯿﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ تيمار تنش 25 % ظرفيت مزرعه بود.محلول پاشي سايتوكنين، تنش 25% ظرفيت مزرعه را به شدت تعديل نمود و منجر‌به بازگشت مشهود برگ‌ها به حالت عادي رشد شد. همچنين بيشترين و كمترين ميزان محتواي نسبي آب برگ مربوط‌ به تيمار آبياري 100% و 25% است. لازم به ذكر است محتواي آب برگ در 25% ظرفيت‌مزرعه در گياهان تحت تيمار سايتوكنين بيشتر از همان گياهان فاقد تيمار سايتوكنين بود