اثرات سميت گاز دي اكسيد گوگرد بر عملكرد كوانتومي فتوسيستم II در گياه داودي تحت شدت هاي مختلف نور

يكي از مهم ترين و خطرناكترين آلاينده هاي گازي، دي اكسيد گوگرد مي باشدكه تجمع آن در غلظت هاي بالا باعث ايجاد تغييرات فيزيولوژيك و بيوشيميايي در گياهان مي شود. علاوه براين نور مهمترين پارامتر محيطي است كه شدت آن باعث تغيير در فرآيند هاي فيزيولوژيك و فتوسنتزي گياه مي شود. به منظور بررسي اثرات شدت هاي نور و غلظت دي اكسيد گوگرد بر كارايي فتوشيميايي گياه داودي پژوهشي انجام شد كه در آن از سه شدت نور صفر، 300 و 600 ميكرومول بر متر مربع در ثانيه و دو غلظت صفر و 20 ppm گاز دي اكسيد گوگرد به مدت 6 ساعت استفاده گرديد. نتايج به دست آمده نشان داد كه مقادير عملكرد كوانتومي فتوسيستم II (Fv/Fm)، ميزان جذب نور به ازاي هر مركز واكنش (ABS/RC)، ميزان به دام انداختن الكترون به ازاي هر مركز واكنش (TRo/RC)، انتقال الكترون به ازاي هر مركز واكنش (ETo/RC)، انرژي اتلاف شده به ازاي هر مركز واكنش(Dio/RC) و شاخص عملكرد جذب فوتون (PIABS) در تيمار دي اكسيد گوگرد، نور و اثرات متقابل آن ها داراي تفاوت معني دار در سطح 1% بودند. دي اكسيد گوگرد در شدت هاي بالاي نور باعث تخريب سيستم فتوسنتزي گياه و زنجيره ي انتقال الكترون شد و از اين طريق كارايي فتوسنتز را تقليل داد.