اثر محلول پاشي پتاسيم، روي و بُر بر پروفيل اسيد هاي چرب روغن ميوه زيتون رقم ميشن

اين تحقيق به منظور بررسي تاثير محلول پاشي برگي پتاسيم، روي و بُر بر پروفيل اسيد چرب ميوه زيتون رقم ميشن در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با سه تيمار و سه تكرار در سال باغي 1396 در باغ زيتون دانشگاه شهيد چمران اهواز صورت گرفت. درختان طي چهار مرحله، يك هفته قبل از تمام گل، دو هفته بعد از تمام گل، مرحله سخت شدن هسته و مرحله تجمع و سنتز روغن، با آب مقطر (شاهد يا T0)، تركيب سولفات پتاسيم، سولفات روي و اسيد بوريك از هر كدام 1 گرم در ليتر (T1) و تركيب 2 گرم در ليتر از هر كدام آن ها (T2) محلول پاشي شدند. بين تيمار هاي محلول پاشي از نظر ميزان درصد روغن ميوه، مجموع اسيد هاي چرب اشباع، نسبت اسيد اولئيك به اسيد لينولئيك و همچنين نسبت اسيد هاي چرب تك غير اشباع به چند غير اشباع اختلاف آماري معني داري مشاهده گرديدْ، ولي محلول پاشي بر ميزان اسيد مريستيك، اسيد استئاريك، اسيد لينولئنيك و اسيد گادولئيك موثر نبود. نتايج نشان داد تيمار T1 = 1 gr/lit K Zn B بيشترين تاثير مثبت در بهبود كيفيت روغن ميوه رقم ميشن نسبت به-ساير تيمار ها داشت. همچنين بيشترين درصد روغن ميوه (27/21 درصد وزن خشك) به تيمار T2 = 2 gr/lit K Zn B تعلق داشت. بعلاوه بيشترين ميزان اسيد اولئيك (97/62 درصد) و همچنين بالاترين نسبت اسيد اولئيك به اسيد لينولئيك (78/8) به تيمار T1 = 1 gr/lit K Zn B اختصاص داشت. بنابر اين در شرايط محيطي اهواز با ارتفاع پايين محل و دماي زياد، محلول پاشي برگي در طي رشد ميوه مي تواند با تغيير در ميزان اسيد هاي چرب با افزايش اسيد اولئيك و كاهش اسيد پالمتيك منجر به بهبود كيفيت روغن ميوه زيتون گردد.