اثر زئوليت بر ويژگي‌هايي فيزيكوشيميايي چغندر لبويي در شرايط تنش خشكي

به‌منظور ارزيابي تأثير زئوليت بر خصوصيات فيزيكوشيميايي چغندر لبويي (Beta vulgaris var Conditiva) آزمايشي به‌صورت فاكتوريل دو عاملي در قابل‌ طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در گلخانه پژوهشي دانشكده كشاورزي دانشگاه هرمزگان انجام شد. عامل اول زئوليت در 3 سطح (بدون سوپر جاذب، 5/2 و 5 درصد حجم خاك اطراف ريشه) و عامل دوم آبياري در 4 سطح (25، 50، 75 و 100 درصد حد ظرفيت مزرعه) بود. نتايج نشان داد كه بيشترين ميزان فنول مربوط به تيمار زئوليت 5 درصد در تيمار آبياري 25 و 100 درصد حد ظرفيت مزرعه بود. بيشترين ميزان كلروفيل مربوط به تيمار فاقد زئوليت در تيمار آبياري 75 درصد حد ظرفيت مزرعه بود. بيشترين ميزان كاروتنوئيد و آنتوسيانين مربوط به تيمار زئوليت 5 درصد در تيمار آبياري 75 درصد حد ظرفيت مزرعه بود. بيشترين ميزان قند مربوط به تيمار فاقد زئوليت در تيمار آبياري 100 درصد حد ظرفيت مزرعه بود. به طور كلي تيمار زئوليت 5 درصد در سطح تنش خشكي متوسط (75 درصد) سبب حفظ بهتر صفات كمي و كيفي محصول شد.