روش دانش- محور در انتخاب ماشين مناسب برداشت سيب

در سال‌هاي اخير، مكانيزاسيون باغباني به عنوان يك راهبرد نوين در زمينه توليد باكيفيت و كاهش هزينه ها در برنامه كار سياست گذاران است. هدف اصلي اين تحقيق بررسي وضع موجود از منظر مكانيزاسيون برداشت براي تعيين روش مناسب براي برداشت سيب درختي بود. براي اجراي اين پ‍‍‍‍‍ژوهش، 20 باغ سيب در مناطق بالانج و باراندوز كه از حوزه‌هاي عمده توليد سيب در شهرستان اروميه هستند، انتخاب شد. داده‌برداري ها شامل مساحت باغ، نوع رقم، فاصله بين درختان، شيب زمين، نوع پايه، سن باغ، درصد اختلاط، نوع هرس، روش برداشت سيب درختي، تجهيزات لازم براي برداشت، تعداد كارگر و عملكرد ميوه بر حسب كيلوگرم در هكتار در طول فصل بود. در تحليل داده‌هاي جمع‌آوري شده از سطح باغات از روش آمار توصيفي شامل تنظيم و طبقه‌بندي داده‌ها، نمايش ترسيمي و محاسبه مقاديري از قبيل مد، ميانگين، ميانه، فراواني، دامنه تغييرات (حداقل و حداكثر) استفاده شد. تحليل داده ها توسط مدل سلسله مراتبي انجام شد. شاخص هاي انتخاب عبارت از سهولت به‌كارگيري، در دسترس بودن، سازگاري با شرايط و انعطاف‌پذيري بودند. دستگاه پيشنهادي يك ماشين نيمه مكانيزه بهبوديافته از نظر كارايي با توجه به نواقص و محدوديت هاي روش دستي و مكانيزه است كه علاوه بر بهينه سازي شرايط عملياتي موجود، كاربرد چندمنظوره اين دستگاه براي عمليات داشت و برداشت را ميسر مي سازد. اين نتايج بر مبناي داده هاي ميداني مي تواند مبنايي براي بهبود عمليات برداشت سيب محسوب شده و سرآغازي براي تحقيقات فراگير در زمينه مكانيزاسيون باغات و درختان در طولاني مدت براي رشد و شكوفايي اين عرصه از توليد محصولات كشور باشد