بررسي اثر امواج فراصوت و نفتالين استيك اسيد بر خصوصيات رويشي و مورفولوژيكي قلمه هاي گل محمدي (Rosa Damacena)

گل محمدي يكي از مهم ترين رزهاي معطر در جهان است. تكثير آن در كشور ما عمدتا از طريق قلمه صورت مي گيرد. اين پژوهش به منظور ارزيابي اثرات نفتالين استيك اسيد و امواج فراصوت بر خصوصيات رويشي قلمه هاي گل محمدي انجام شد. اثر نفتالين استيك اسيد در 5 غلظت (0، 25، 50، 75 و 100 ميلي گرم در ليتر ) و امواج فراصوت در چهار زمان (0، 60، 120، 240 ثانيه) بر ريشه زايي قلمه هاي نيمه خشبي در آزمايشي به صورت فاكتوريل بر پايه طرح كاملاً تصادفي با 3 تكرار كه در هر تكرار 5 قلمه وجود داشت مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج آزمايش نشان داد كه تيمار امواج فراصوت و نفتالين استيك اسيد موجب بهبود خصوصيات رويشي قلمه هاي گل محمدي شد. غلظت 75 و 50 ميلي گرم در ليتر نفتالين استيك اسيد و زمان 60 و 120 ثانيه تابش امواج فراصوت شكفته شدن جوانه ها را نسبت به تيمار شاهد جلو انداخت. غلظت 50 ميلي گرم در ليتر نفتالين استيك اسيد (NAA) به همراه زمان هاي 60 و 120 ثانيه تابش امواج فراصوت درصد شكفته شدن جوانه ها و طول شاخساره را نسبت به ساير تيمارها افزايش داد.