مقايسه شاخص ‏هاي رشد رويشي و عناصر كم‏ مصرف در دانهال‏ هاي برخي ژنوتيپ هاي زردآلوي استان خوزستان

ايران يكي از مراكز تنوع ژنتيكي زردآلو در جهان مي‏باشد. بخشي از اين تنوع ژنتيكي به دليل تكثير با بذر و استفاده از درختان بذري در احداث باغ ‏هاي زردآلو مي‏باشد. ارقام محلي زردآلو در خوزستان نيز با بذر تكثير مي ‏شوند و عدم وجود پايه تجاري يكي از مشكلات مهم در توليد زردآلو در مناطق مختلف استان خوزستان مي‏ باشد. هدف از پژوهش حاضر مقايسه شاخص ‏هاي رشد رويشي و ميزان عناصر كم‏ مصرف در دانهال‏ هاي برخي ارقام محلي زردآلوي استان خوزستان بود. تعداد 22 درخت زردآلوي بالغ از دو منطقه بهبهان و باغملك شناسايي شده و بذر آن‏ها جمع آوري شد. بذرها پس از چهار هفته سرمادهي در شن كاشته شدند. نتايج نشان دادند بيشترين ارتفاع دانهال در توده هاي 2، 4 و 8 باغملك بود. دانهال‏ هاي توده 4 باغملك داراي كمترين شاخص رشد شاخساره بودند. پس از چهار هفته سرمادهي مرطوب، بذرها در بستر شن رشد يافته و دانهال‏ ها با محلول غذايي لانگ‏اشتون آبياري شدند. بيست هفته پس از كاشت، اندازه‏ گيري‏ ها انجام شد. نتابج نشان دادند بيشترين ارتفاع دانهال در دانهال توده ‏هاي باغملك-2، باغملك-4 و باغملك-8 بود. دانهال‏ هاي باغملك-4 داراي كمترين شاخص رشد شاخساره (وزن خشك شاخساره/ طول شاخساره) بودند. بيشترين وزن خشك شاخساره و وزن خشك كل دانهال در توده كبكاب بهبهان بود. دانهال ‏هاي گوشت تلخ داراي بيشترين كربوهيدرات‏ هاي محلول برگ بودند. برگ دانهال‏ هاي كبكاب بهبهان داراي بيشترين مقدار آهن، روي و مس بودند. نتايج آزمايش حاضر نشان داد تنوع قابل ملاحظه ‏اي در شاخص ‏هاي رشد رويشي و جذب عناصر كم ‏مصرف در برگ دانهال ژنوتيپ‏ هاي زردآلوي خوزستان وجود داشت. انجام مطالعات بيشتر براي معرفي پايه زردآلو سازگار با شرايط آب و هوايي خوزستان پيشنهاد مي‏گردد.