بررسي فنتيكي برخي توده هاي سريش در ايران

Eremurus متعلق به گياهان تك لپه اي ها و يكي از مهم ترين جنس هاي خانواده Asphodelaceae مي باشد. ايران با داشتن 7 گونه و 4 زير گونه، سومين مركز پراكنش اين جنس بعد از شوروي سابق و افغانستان مي باشد. بيشترين تنوع گونه هاي سريش در شمال شرقي ايران است. از آنجا كه اولين گام در شناسايي ژنوتيپ هاي مختلف يك گونه، شناسايي خصوصيات ريختي آن مي باشد، در پژوهش حاضر نيز، مطالعه برخي ويژگي هاي ريختي ژنوتيپ هاي مختلف Eremurus در ايران، به عنوان طرح مقدماتي در شناسايي گونه هاي اين جنس مورد استفاده قرار گرفت. در اين تحقيق ابتدا پراكنش جغرافيايي گونه هاي سريش در ايران مورد بررسي قرار گرفت و سپس صفات ريخت شناسي اين گونه ها شامل 8 صفت كمي و 8 صفت كيفي جهت انجام آناليز خوشه اي سلسله مراتبي در 9 استان ثبت گرديد. بر اين اساس تعداد 87 ژنوتيپ متعلق به 6 گونه سريش شامل E. inderiensis، E. presicus، E. luteus، E. olgea، E. spectabilis و E. stenophyllus شناسايي شدند. بر اساس نتايج گروه بندي خوشه اي نمونه ها به روش «وارد» و بر اساس مربع فاصله اقليدوسي در اين تحقيق، نمودار خوشه اي توانست با دقّت مناسبي ژنوتيپ-هاي موجود را در سطح گونه اي از يكديگر تفكيك نمايد. به اين ترتيب بر اساس داده هاي ريختي، ژنوتيپ ها را در 6 گروه متمايز گروه بندي شدند. جمعيت هاي درون هر گروه از مناطق مختلف جغرافيايي بودند كه بيانگر اين است كه هيچ ارتباطي بين الگوي كلاستر بر اساس صفات ريختي و توزيع جغرافيايي ژنوتيپ ها وجود نداشت.