اثر مدت زمان سرمادهي بر برخي ويژگي هاي بيوشيميايي و هورموني سه رقم زيتون

به منظور ارزيابي اثرات مدت زمان سرما بر برخي صفات بيوشيميايي سه رقم زيتون، آزمايشي به صورت فاكتوريل درقالب طرح كاملاً تصادفي در3 تكرار در سال 1397 در دانشگاه شهيد چمران اهواز اجرا شد. فاكتور اول شامل رقم درسه سطح(دزفولي، مانزانيلا و كاوي)و فاكتور دوم تعداد ساعات سرمايي درپنج سطح(صفر، 200، 400، 600 و 800 ساعت) در دماي 7 درجه سانتي گراد اعمال شد. تيمار هاي سرمادهي بر شاخص هاي وزن تر و خشك جوانه، ميزان كل كربوهيدرات محلول، پرولين و هورمون هاي جيبرلين و اسيد آبسيزيك اثر معناداري گذاشت. نتايج نشان داد، رقم دزفولي و كاوي به ترتيب بيشترين و كمترين وزن تر و خشك جوانه را داشتند. ميزان اسيد آمينه پرولين جوانه تحت تأثير رقم قرار گرفت و كمترين ميزان پرولين در رقم كاوي به مقدار 73/1 ميكرومول بر گرم وزن تر جوانه و بيشترين مقدار آن در ارقام مانزانيلا و دزفولي به ترتيب به مقادير 53/2 و 41/2 ميكرومول بر گرم به دست آمد.بيشترين ميزان كربوهيدرات هاي محلول جوانه زيتون در تيمار 200 ساعت و كمترين آن در تيمار 800 ساعت دماي هفت درجه سانتي گراد ( به ترتيب به ميزان 57/54 و 22/44 ميلي گرم بر گرم وزن تر جوانه) به دست آمد. از نظر ميزان پرولين جوانه نيز بيشترين مقدار در تيمار شاهد و بدون دريافت سرما (40/3 ميكرومول بر گرم وزن تر) و كمترين مقدار در تيمارهاي 800 و 400 ساعت سرماي هفت درجه به ترتيب به ميزان 18/1 و 11/1 ميكرومول بر گرم وزن تر جوانه به دست آمد. بررسي روند تغييرات ميزان هورمون هاي جيبرلين و اسيد آبسيزيك در طي ساعات سرمايي نشان داد با افزايش تعداد ساعات سرمايي در همه ارقام از ميزان اسيدآبسيزيك موجود در جوانه ها كاسته و بر ميزان جيبرلين آنها افزوده شد.