مقايسه روش‌هاي سريع و كم‌هزينه استخراج RNA با كيفيت و كميت بالا از بافت ميوه توت فرنگي (Fragaria × ananassa Dush.)

در آزمايش هاي زيست شناسي مولكولي مربوط به گياهان، جداسازي و استخراج اسيدهاي نوكلئيك با كيفيت و كميت بالا، امري مهم است. بافت هاي گياه توت فرنگي و خصوصاً بافت تشكيل‌دهنده ميوه آن، غني از پلي ساكاريد ها و تركيبات پلي فنلي است؛ بنابراين استخراج و جداسازي اسيدهاي نوكلئيك از آن دشوار است. در تحقيق حاضر 3 روش استخراجRNA كل شامل روش SDS-PCI، كيت استخراج RNA كل و روش SDS-EDTA از بافت ميوه رسيده توت‌فرنگي مورد مقايسه قرار گرفتند. جهت ارزيابي كميت و خلوص RNA استخراج‌شده حاصل از اين سه روش مذكور، نمونه هاي استخراج شده به منظور اندازه گيري دو شاخص خلوص نسبت جذب نوري (280A /260 A) و (230 A/260 A) در دستگاه نانودراپ قرار داده شدند و همچنين غلظت نمونه ها مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بهترين نسبت جذبي (071/0 ± 053/2 = 230A /260 A) و (054/0 ± 086/2 = 280A /260 A) با غلظت RNA كل 032/0 ± 25/641 در روش SDS-PCI به دست آمد. علاوه بر اين، جهت ارزيابي يكپارچگي RNA استخراج شده از ژل الكتروفورز استفاده گرديد .نتيجه ژل الكتروفورز شده RNA، نشان ‌دهنده شفاف بودن باندهاي s 28 دو برابر باندهاي s 18 در روش SDS-PCI بود. همچنين از بهترين روش استخراج (SDS-PCI) در مقايسه با دو روش ديگر، ساختcDNA انجام شد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه روش SDS-PCI، روشي آسان، سريع و اقتصادي براي استخراج RNA از بافت ميوه توت‌فرنگي است.