ارزيابي قابليت ريشه زايي چند هيبريد بين گونه اي جنس پرونوس

در اين پژوهش قابليت ريشه زايي چند دورگ بين گونه اي پرونوس برتر شامل، HS405 (زردآلو × آلو)، HS409 (زردآلو× آلو)، HS102 (هلو × بادام) و GF677 به عنوان شاهد به روش قلمه زني با رعايت عوامل موثر در ريشه زايي مورد بررسي قرار گرفت. همچنين ارتباط مواد بيوشيميايي از جمله فنول و پلي فنول اكسيداز و قندهاي محلول و عناصرمعدني شامل ازت، منگنز، پتاسيم با ريشه زايي قلمه ها بررسي شد. رقم شاهد GF677 بالاترين درصد ريشه زايي (51%) و HS409 داراي 11% ريشه زايي را دارا بودند. دو ژنوتيپ ديگر با وجود كالوس زايي بالا، ريشه زايي نداشتند. نتايج بيوشيميايي نشان داد از ميان صفات مورد بررسي محتواي فنول كل، آنزيم پلي فنول اكسيداز ،كربوهيدرات كل و عنصر ازت با ريشه زايي رابطه داشتند و منگنز و پتاسيم رابطه ي مشخصي با ريشه زايي نداشتند.