اثر كاربرد ملاتونين بر فيزيولوژي و رشد فلفل دلمه اي تحت تنش شوري

اين پژوهش به‌منظور بررسي اثر ملاتونين روي افزايش مقاومت فلفل دلمه‌اي به شوري به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با 3 تكرار و هر تكرار شامل 3 بوته، با اعمال تيمارهاي شوري در سه سطح صفر، 100 ميلي‌مولار و 200 ميلي‌مولار و محلول‌پاشي چهار سطح ملاتونين با غلظت‌هاي 50، 100 و 150 ميكرومولار و محلول‌پاشي با آب مقطر به‌عنوان تيمار شاهد انجام شد. تيمار ملاتونين اثر معني‌داري بر وزن خشك‌ريشه نداشت اما تيمار ملاتونين 150 ميكرومولار بيشتر مقدار وزن خشك را سبب شد. بيشترين وزن خشك شاخساره مربوط به محلول‌پاشي گياهان شاهد با ملاتونين 50 و 100 ميكرومولار و كمترين وزن خشك مربوط به گياهان تحت تنش شوري 200 ميلي‌مولار بوده است. در شوري 200 ميلي‌مولار نيز با افزايش سطوح ملاتونين محتواي كلروفيل به‌طور معني‌داري كاهش‌يافته است ولي در غلظت 150 ميكرومولار مجدداً افزايش‌يافته است. نتايج نشان داد كه به‌طوركلي شوري منجر به كاهش صفات رويشي، پارامترهاي فتوسنتزي، پروتئين و فعاليت آنزيم‌ها گرديد و فعاليت آنتي‌اكسيداني كل را افزايش داد. كاربرد ملاتونين در غلظت 200 ميلي مولار بيشترين مقاومت را در گياه ايجاد نمود و سبب افزايش ميزان پروتئين و بهبود فعاليت آنزيم‌ها در گياه فلفل دلمه‌اي گرديد.