بررسي وضعيت عناصر غذايي برگ و ريشه در برخي تركيب‌هاي پيوندي بادام در مقايسه با پايه‌هاي غير پيوندي تحت تنش شوري

شوري از مهم‌ترين تنش‌هاي غير‌زيستي مي‌باشد كه سبب اختلال در جذب و انتقال عناصر در گياهان مي‌شود. به همين جهت، تحقيقي بصورت فاكتوريل در پايه طرح كاملاً تصادفي با دو فاكتور تركيب پيوندي و پايه (پايه‌هاي رويشي GF677،GN15 ، تترا و پايه بذري بادام تلخ به عنوان شاهد و پيوند شاهرود-12 بر روي چهار پايه ذكر شده) و فاكتور شوري آب آبياري (آبياري غير شور و شوري 2، 4، 6 و 8 دسيزيمنس بر متر)، به‌منظور بررسي اثر تنش شوري بر جذب و انتقال عناصر غذايي نيتروژن، فسفر، پتاسيم و سديم در تركيب‌هاي پيوندي و پايه‌ها صورت گرفت. نتايج نشان داد افزايش شوري تا 8 دسي‌زيمنس بر متر سبب كاهش نيتروژن برگي رقم شاهرود-12 در حالت پيوندي و پايه‌هاي غير‌پيوندي مي‌شود. با افزايش شوري تا 8 دسي‌زيمنس بر متر، بيشترين و كمترين كاهش در مقدار فسفر برگي نيز به ترتيب در پايه شاهد (غير پيوندي) GF677 و رقم شاهرود-12 پيوند شده بر پايه GF667 مشاهده شد. افزايش ميزان شوري منجر به افزايش مقدار پتاسيم برگي رقم شاهرود-12 پيوند شده بر پايه GF677 و پايه شاهد GF677 گرديد. نتايج همچنين نشان داد با افزايش شوري نسبت سديم/نيتروژن در ريشه پايه‌هاي شاهد افزايش يافت و شوري 8 دسي‌زيمنس بر متر بيشترين تأثير را داشت. در شوري 8 دسي زيمنس، بيشترين و كمترين نسبت سديم/پتاسيم نيز به ترتيب در پايه شاهد بادام تلخ بذري و شاهرود-12 پيوند شده روي پايه GF677 مشاهده شد. در مجموع تركيب شاهرود-12 پيوند شده بر روي GF677 متحمل‌ترين تركيب به شوري بود.