بررسي اثر زئوليت و تنش خشكي بر پارامترهاي فيزيولوژيكي هويج

تنش آبي بحران جهاني و تهديدي جدي براي كشاورزان محسوب ميشود. استفاده از تكنيك هاي جديد با هدف افزايش توان ذخيره سازي آب درخاك مورد نياز است، به منظور بررسي تأثير زئوليت بر خصوصيات فيزيولوژيكي هويج (Daucus carota subsp. Sativus) آزمايشي به‌صورت فاكتوريل دو عاملي در قابل‌ طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در گلخانه انجام شد. عامل اول زئوليت در 3 سطح (بدون سوپر جاذب، 5/2 و 5 درصد حجم خاك اطراف ريشه) و عامل دوم آبياري در 4 سطح (25، 50، 75 و 100 درصد حد ظرفيت مزرعه) بود. نتايج نشان داد كه بيشترين ميزان فنول مربوط به تيمار زئوليت 5/2 درصد در تيمار آبياري 75 درصد حد ظرفيت مزرعه بود. بيشترين ميزان كلروفيل مربوط به تيمار زئوليت 5 درصد در تيمار آبياري 75 درصد حد ظرفيت مزرعه بود. بيشترين ميزان كاروتنوئيد و قند مربوط به تيمار زئوليت 5 درصد در تيمار آبياري25 درصد حد ظرفيت مزرعه بود. بيشترين ميزان آنتوسيانين مربوط به تيمار زئوليت 5 درصد در تيمار آبياري50 درصد حد ظرفيت مزرعه بود. به طور كلي كاربرد زئوليت در تركيب با خاك گلخانه سبب حفظ رطوبت گياه در شرايط كم آبي شد و تيمار زئوليت 5 درصد در سطح تنش خشكي متوسط سبب حفظ بهتر و افزايش مطلوب صفات كمي و كيفي محصول شد.