اثر تنش خشكي و بيوچار پوسته برنج بر رشد و نمو چمن ريگراس چندساله رقم ‘Barball’(Lolium perenne L. cv. ‘Barball’)

امروزه چمن به عنوان مهم ترين گياه پوششي كه داراي قدرت پاخوري مي باشد، بخش مهمي از فضاي سبز شهري را شامل مي شود. اما با توجه به مساله كمبود آب، استفاده از مواد آلي در بستر كشت آن ها جهت افزايش تحمل به خشكي اجتناب ناپذير است. بنابراين، اين پژوهش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي با 2 عامل بيوچار پوسته برنج در سه سطح (صفر، 5 و 10 درصد) و تنش خشكي در سه سطح 100 درصد (بدون تنش)، 50 درصد و 25 درصد ظرفيت مزرعه اي بر رشد و نمو چمن ريگراس چند ساله (لوليوم) انجام شد. پس از تهيه بسترهاي كشت و كاشت بذرها و نيز با انجام 2 مرتبه سرزني، تنش خشكي اعمال شد. بر اساس نتايج، بيشترين وزن خشك رو شاخساره در شرايط بدون تنش و بيوچار 10 درصد به دست آمد. همچنين عدم استفاده از بيوچار و شرايط بدون تنش سبب ايجاد كمترين وزن خشك ته شاخساره شد. بيشترين وزن خشك و حجم ريشه در تنش شديد و بدون كاربرد بيوچار به دست آمد. نتايج به دست آمده نشان داد بيوچار 10 درصد سبب افزايش ميزان كلروفيل و كيفيت ظاهري و همچنين كاهش ميزان MDA شد. با توجه به نتايج اين پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه استفاده از بيوچار 10 درصد در محيط كشت چمن ريگراس چند ساله تا حدي مي تواند تحمل به تنش خشكي را در هر دو سطح تنش افزايش دهد.