اثر محيط كشت و تنظيم كننده ‏هاي رشد، بر باززايي شاخساره درخت شاه ‏توت در شرايط درون ‏شيشه ‏اي

به منظور شناسايي بهترين محيط كشت و تنطيم كننده ‏هاي رشد در باززايي ريزنمونه‏ هاي درخت شاه ‏توت در شرايط كشت درون‏ شيشه ‏اي، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه كاملا تصادفي با 5 تكرار به اجرا درآمد. ريزنمونه ‏ها پس از ضد‏عفوني در سه محيط كشت مختلف (MS، WPM و Knop تغيير يافته) كه حاوي چهار مقدار مختلف هورمون‏هاي بنزيل‏آدنين BA (0، 1، 5/1 و 2 ميلي‏گرم در ليتر) و همچنين ايندول‏بوتريك اسيد IBA(0، 1/0، 2/0 و 3/0 ميلي‏گرم در ليتر) بودند كشت شدند. بعد از گذشت 6 هفته، تعداد برگ، طول نوساقه، درصد استقرار، طول و عرض برگ در هر ريزنمونه اندازه‏گيري شد. نتايج نشان داد كه اثر نوع محيط كشت بر طول نوساقه، درصد استقرار، طول برگ و عرض برگ در سطح احتمال 5% معني‏دار در حالي كه بر صفت تعداد برگ غير‏معني ‏دار بود. بر‏اساس نتايج مقايسات ميانگين، محيط كشت Knop داراي بيشترين طول نوساقه (21/6 ميليمتر)، درصد استقرار (35/35 درصد)،‏ طول برگ (55/4 ميليمتر) و عرض برگ (03/3 ميليمتر) بود. تفاوت معني‏داري بين محيط كشت‏هاي Knop، MS و WPM در رابطه با تعداد برگ وجود نداشت. افزايش غلظت BA در محيط كشت، تعداد برگ، طول نوساقه، درصد استقرار، طول و عرض برگ را به طور چشمگيري تحت تاثير قرار داد. به طوري كه در غلظت mg/l-1 2 هورمون BA به‏ علاوه 0 mg/l-1 هورمون IBA، بيشترين تعداد برگ (68/1)، بيشترين طول نوساقه (06/10 ميليمتر)، بيشترين درصد استقرار (09/76 درصد)، بيشترين طول برگ (75/9 ميليمتر) و بيشترين عرض برگ (54/6 ميليمتر) مشاهده شد.