بررسي هورمون هاي استروئيدي (پروژسترون، استراديول) در غده و كالوس سيب زميني شيرين در محيط كشت B5

سيب زميني شيرين (Ipomoea batatas) يكي از گونه هاي با ارزش خانواده نيلوفر صحرايي (Convolvulaceae) است. بدليل خواص بي نظير آن، امروزه تحقيقات گسترده اي جهت آشنايي بيشتر با پتانسيل هاي اين گياه در حال انجام است. اين گياه به روش غده و يا كشت بافت تكثير مي شود. وجود هورمون هاي استروئيدي در پيكره اين گياه باعث شده تا زمينه بهره برداري بيشتر آن فراهم شود. لذا در تحقيق حاضر ميزان هورمون هاي استروئيدي (استراديول و پروژسترون) در دو بافت غده و كالوس توليد شده در محيط كشت B5 مورد ارزيابي قرار گرفته است. در ابتدا ريزنمونه ها از ساقه هاي رونده و دمبرگ سيب زميني شيرين تهيه شدند. سپس به منظور ضدعفوني ريزنمونه ها از هيپوكلريدسديم 70 درصد (5 دقيقه) و الكل 70 درصد (60 ثانيه) استفاده شد. استقرار ريزنمونه ها در محيط كشت B5 صورت گرفت. در نهايت به منظور تشخيص ميزان هورمون هاي استروئيدي، از دو بافت كالوس و غده به صورت جداگانه عصاره تهيه شد و هر يك از عصاره ها در دماي منفي 5 درجه سانتيگراد به آزمايشگاه تشخيص طبي منتقل شد. نتايج حاصل از تجزيه عصاره ها بيانگر وجود هر دو هورمون استراديول و پروژسترون در دو نمونه غده و كالوس بود. اگر چه ميزان هورمون هاي استروئيدي بررسي شده در نمونه كالوس (استراديول pg/ml 34/44 و پروژسترون ng/ml 264/0) بيشتر از غده (استراديول pg/ml 72/28 و پروژسترون ng/ml 20/0 ) بود. پويايي بيشتر بافت كالوس در تكثير مداوم نسبت به غده مي تواند علت حضور بيشتر هورمون هاي استروئيدي در كالوس باشد. همچنين ميزان هورمون استراديول در هر دو بافت غده و كالوس بيشتر از پروژسترون مشاهده شد.