پرورش ميوه در گلخانه و محيط‌هاي محافظت شده

توليد و عملكرد درختان ميوه در سال‌هاي اخير و پيش رو تحت تاثير تنش‌هاي محيطي مختلفي مثل سرمازدگي، آفتاب سوختگي، خشكي، شوري، تگرگ و پرندگان بوده و خواهد بود. براي تنظيم و پايداري توليد ميوه استفاده از محيط‌هاي محافظت شده و كنترل شرايط محيطي ضروي به‌نظر مي رسد. هدف از توليد ميوه در گلخانه مي‌تواند شامل توليد ميوه خارج از فصل و خارج از محيط اصلي آن ميوه (توليد ميوه‌هاي گرمسيري)، توليد ميوه زودرس و نوبرانه، توليد دو يا چند محصول در يك سال، توليد در سراسر سال و.. باشد. همچنين شدت نور در بسياري از مناطق پرورش ميوه كشور بيش از دو برابر نياز درختان ميوه است و اين شدت نور زيادي افزون بر افزايش تبخير و تعرق و مصرف آب، باعث تنش‌هاي اكسيداتيو و آفتاب سوختگي مي‌شود كه براي كاهش شدت نور زيادي استفاده از توري و سايبان‌ها پيشنهاد مي شود، كه مي‌تواند چند منظوره باشد و ميوه را از آسيب حشرات، پرندگان و باد نيز محافظت كند. گرچه استفاده از شبكه بندي يا توري براي كشور بايد بومي سازي شود چون توري در كشورهاي ديگر بيشتر براي باغ‌هاي متراكم استفاده مي شود كه براي كشور خودمان همزمان هم توسعه كشت‌هاي متراكم و هم توري براي تك درخت را بايد دنبال كرد. در جمع براي توسعه پرورش ميوه در گلخانه هنوز در ابتداي راه هستيم و نياز به بومي سازي تجربه ساير كشورها و انجام پژوهش هاي هدفمند مي باشد. درختان ميوه را براي اهداف خاص مي‌توان در گلخانه‌هاي مجهز تا گلخانه‌هاي تابع اقليم و سايبان پرورش داد. همچنين كشت درختان ميوه در خاك، ظرف يا گلدان و به صورت كشت بدون خاك امكان پذير است. از سوي ديگر تنوع بخشي در توليدات گلخانه اي اهميت دارد و از اين نظر پرورش ميوه در گلخانه مي تواند كمك زيادي بكند.