قارچهاي دارويي:استفاده بهينه از ضايعات كشاورزي، اشتغالزايي و درمان

قارچ‌ها موجوداتي هستند كه از ادوار قديم با انسان بوده‌اند. قبل از قرون وسطي يوناني‌ها و رومي‌ها به قارچ به عنوان غذاي مخصوص توجه قابل ملاحظه‌اي داشته‌اند. در كتب پزشكي هندوستان، سامهتيا حدود 3000 سال قبل ميلاد قارچ‌ها را به سه دسته‌ي قارچ‌هاي خوراكي، قارچ‌هاي سمي و قارچ‌هاي دارويي تقسيم كرد (عزيزي و همكاران، 1380).در حال حاضر، قارچ‌ها از اميد بخش‌ترين موجودات زنده‌اي هستند كه در تحقيقات زيست فناوري (در عرصه‌هاي صنعت، پزشكي و كشاورزي) مورد استفاده قرار مي‌گيرند. قارچ‌هاي كلاهدار دارويي تبديل به يكي از منابع زيستي ارزشمند در صنايع داروسازي شده‌اند و كاربردهاي فراواني در زمينه‌ي توليد دارو يا كمك به برنامه‌هاي درماني پيدا نموده‌اند (عزيزي و همكاران، 1393). شايان توجه است كه توليد جهاني قارچها‌ي خوراكي و دارويي غالبا به چيني‌ها اختصاص داشته كه حجمي بالغ بر %64 كل توليد را شامل مي‌شود. چيني‌ها هم بصورت توليد كننده مهم و هم بصورت مصرف كننده مهم هر دو نوع قارچ دارويي و خوراكي در آمده‌اند. در حال حاضر اين قارچها جايگاه ويژه اي در اشتغالزايي، استفاده بهينه از ضايات كشاورزي و درمان و سلامت جامعه دارند.