بهينه سازي محيط كشت دو رقم تجاري زردآلو به وسيله ي كشت تك گره

در اين پژوهش، بهينه سازي ريزازديادي دو رقم تجاري زردآلو (شاهرودي و نصيري) و بررسي اثر محيط-هاي كشت مختلف به همراه تنظيم كننده هاي رشد گياهي مورد بررسي قرار گرفت. ريزنمونه ها در محيط كشت QL حاوي يك ميلي گرم در ليتر,GA3 0.01 ميلي گرم در ليتر ,IBA 5 غلظت متفاوت از BAP به همراه 30 گرم در ليتر ساكارز، 5 گرم در ليتر آگار با pH 5.8 جهت بهينه سازي قرار گرفتند. طي هر واكشت درصد آلودگي و زنده ماني اندازه گيري شد. نتايج نشان داد درصد زنده ماني در فصل تابستان بطور قابل ملاحظه اي بالاتر از فصل پاييز و بهار بود كه اين موضوع رابطه ي عكس با افزايش درصد آلودگي در فصل پاييز داشت. در مرحله ي پرآوري اين آزمايش، تأثير شش محيط كشت مختلف (MS, QL, WPM, DKW, M1, M2) حاوي غلظت هاي يكسان تنظيم كننده هاي رشدي ((1mg/L GA3, 0.01 mg/L IBA وBAP در پنج سطح صفر، 0.25، 0.5، 1 و 2 ميلي گرم بر ليتر بر روي شاخص هاي رشدي از جمله ارتفاع شاخه هاي جانبي، تعداد شاخه هاي جانبي و تعداد برگ 6 هفته پس از كشت ارزيابي شد. نتايج نشان داد بيشترين ميزان پرآوري در بين محيط-هاي آزمايش در هر دو رقم براي اكثر شاخص هاي رشد مربوط به محيط كشت QL مي باشد. در رقم شاهرودي، بيشترين شاخه زايي (بطور ميانگين 3.4 شاخه در محيط QL) و كمترين شاخه زايي در محيط DKW با ميانگين 1 شاخه و همچنين بيشترين رشد طولي در ارقام شاهرودي و نصيري (7.4 و 7.1) نيز در محيط QL حاصل شد. اين پژوهش بصورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح پايه ي كاملاً تصادفي با 6 تكرار ، دو رقم و 5 تيمار مختلف در هر تكرار به اجرا درآمد.