اثربخشي آموزش تاب آوري رواني بر ميزان پرخاشگري و احساس شادكامي دانشجويان

امروزه استفاده از روش های روانشناختی در كاهش اثرات نامطلوب زندگی اجتماعی و افزایش آثار مثبت و رضایت بخش زندگی گروهی كاربرد بیشتری یافته است یكی از این روش های آموزش تاب آوری روانی می باشد. پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی اموزشی تاب آوری بر میزان پرخاشگری و احساسی شادكامی دانشجویان پرس تاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در سال تحصیلی ۹۲-۱۳۹۱ انجام شد. این پژوهش از نوع تحقیق نیمه آزمایشی با طرح تحقیق پیش آزمون پس آزمون با گروه كنترل است و در آن از پرسشنامه های شادكامی آكسفورد، پرخاشگری و تاب آوری بهره گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش شامل ۴۰۰ نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت می باشند كه در سال تحصیلی ۹۲-۹۱ مشغول به تحصیل بودند. معیارهای ورود شامل تمایل به شركت در پژوهش، نداشتن سابقه بیماری روانی و معیارهای خروج شامل عدم تمایل به شركت در پژوهش و وجود اختلالات تشخیص داده شده روانی و مصرف داروی روانی و آرامبخش بود. با توجه به نوع روش تحقیق، نمونه آماری ۳۰ نفر از دانشجویان بودند كه با استفاده از جدول مورگان و با نمونه گیری در دسترسی ، از میان دانشجویانی كه پس از تكمیل پرسشنامه ها نمره شادكامی پائین و نمره پرخاشگری بالا داشتند ودارای معیارهای ورود به پژوهشی بودند، انتخاب و سپس در گروه آزمایش و كنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند (هر گروه ۱۵ نفر). سپس گروه آزمایش ۱۲ جلسه ۷۵ دقیقه ای آموزش تاب آوری را توسط یكی از همكاران مشاور به صورت گروهی دریافت كردند و گروه كنترل ہشیخچ آموزشی دریافت نكردند؛ بعد از ۱۲ جلسه آموزش تاب آوری، مجددا" احساس شادكامی و پرخاشگری دانشجویان گروه آزمایش و كنترل اندازه گیری (پس آزمون) شد و سپس داده ها بااستفاده از نرم افزار آماری ۱۸ SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مشخصه های آماری مجموعه مواد پرسشنامه ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد و نمودار) تعیین شدند. به منظور بررسی تأثیر مؤلفه های تاب آوری بر احساس شادكامی و پرخاشگری از تحلیل كواریانس استفاده شد. همچنین برای بررسی این نكته كه این تفاوت از نظر آماری معنی دار است یا نه و ناشی از اثر آموزشی است، روش تصحیح "بن فرونی" انجام پذیرفت. نتایج آماری نشان داد آموزش تاب آوری احساس شادكامی پا . . . . { P مؤثر پیونده بوده است. با توجه به میزان F و ضریب Eta برای متغیر گروه و معنی داربودن آن در توضیح متغیر وابسته احساس شادكامی می توان گفت كه اموزشی تاب اوری در افزایش احساسی شادكامی مؤثر است. این تفاوت از لحاظ آماری در سطح ۱ ٪ معنی دار است. براساس یافته ها، اجرا برنامة آموزش تاب آوری می تواند در كاهش پرخاشگری و افزایش شادكامی دانشجویان موثر باشد. بنابراین در نظر گرفتن این برنامه در دانشگاه ها می تواند برای دانشجویان مفید باشد.