بررسي مصلحت طفل و حضانت كودكان در قانون و رويه قضايي و كنوانسيون حقوق كودك

از جمله مهمترين حقوق يك كودك و همچنين، حق و تكليف والدين او حضانت فرزند است و اشخاص مسئول موظف هستند، مقررات مربوطه را منظور نمايند. با توجه به اهميت حضانت فرزندان و محروميت والدين از اين حق، در صورت وجود برخي از شرايط قانوني، قوانين موضوعه از جمله قانون مدني و قانون حمايت خانواده، اين مسئوليت را بر فرد ذي-شرايط تحميل و وي را مكلف به پذيرش حضانت و يا رد آن به ديگري دانسته است. محضانت فرزند، به معناي سرپرستي و مراقبت از او بوده و اين مفهوم، در ماهيت، هم يك حق و هم يك تكليف است. اشخاص عهده دار حضانت فرزندان، در وهله اول، والدين آنها هستند و در صورت وجود موارد سلب حضانت يا نبود والدين به هر علت، در ابتدا، جد پدري و وصي و پس از آن، ساير افراد مورد نظر قانونگذار، در قانون مدني، خواهند بود. تحقيق حاضر، از نظر هدف، كاربردي و از حيـث ابـزار تحقيق، اسنادي و كتابخانه اي است و اطلاعات گردآوري شده با استفاده از منابع كتابخانه اي كـه بـه روش توصـيفي- تحليلـي مـورد تجزيه و تحليل قرار گرفته اند. در اين مقاله حضانت با محوريت رعايت مصلحت به صورت تطبيقي در قانون و رويه قضايي و كميسيون حقوق بين‌الملل كودك بررسي شده است، تا شدت و ضعف عملكرد آن در هر كدام موردتوجه قرار گيرد# البته دامنه موضوع مصلحت در حضانت بسيار گسترده است و اين مقاله به صورت نكته‌برداري از دكترين حقوقي و تحليل آراء و نشست‌هاي قضايي و قوانين نگاشته شده است كه نمايانگر طيف وسيع مصلحت در موضوع حضانت مي‌باشد.