اموال حاصل از زندگي مشترك در حقوق ايران با نگاه به اسناد بين الملل

هدف از انجام اين پژوهش وضعيت حقوقي اموال و دارايي زوجين در دوران زوجيت است. نوع مطالعه اين پژوهش توصيفي تحليلي و از نظر هدف كاربردي مي‌باشد. اين پژوهش به شرط تنصيف كه نقش شايان توجهي در حمايت و حفظ حقوق مالي زنان و دلايل بطلان و عدم بطلان چنين شرطي پرداخته است. براي انجام اين پژوهش منابع كتابخانه‌اي و مقالات معتبر با موضوع گردآوري و مطالعه گرديد. نتايج نشان مي‌دهد نشان مي‌دهد هرچند شرط تنصيف دارايي تحصيل شده زوج در ايام زندگي مشترك به نفع زوجه، از جمله شروطي است كه در راستاي تأمين منافع زنان و جلوگيري از درماندگي مالي در زمان تحقق طلاق، پيش بيني شده است، اما نظر به ماهيت قراردادي آن و لزوم توافق و قبول زوج، به تنهايي ضامن و حافظ منافع مورد نظر زوجه نخواهد بود و بايسته است تا در صورت عزم جدي مقنن، اين شرط تبديل به حكم قانوني شود و از لوازم عقد نكاح به شمار آمده و همچون نهاد اشتراك اموال زوجين در برخي سيستم‌هاي حقوقي، به نهادي قانوني و دائمي بدل گردد. همچنين نتايج اين پژوهش حاكي از آن است كه قريب به نيمي از دادخواست‌هاي طلاق از سوي مردان قبل از منتهي شدن به صدور حكم، با قرار «ابطال دادخواست» يا قرار «رد دعوي» مختومه مي‌شود.