بررسي رابطه عدالت اجتماعي و سبك زندگي اسلامي بر رضايت از زندگي معلمين

تجربه شادماني و رضايت از زندگي، هدف برتر در زندگي افراد بشر به شمار مي‌رود، لذا افراد در تمام طول زندگي خود در تلاش براي دستيابي به آن هستند . بنابراين يكي از شاخص‌هاي بهداشت رواني ميزان رضايت از زندگي است. هدف از اين پژوهش بررسي رابطه عدالت اجتماعي و سبك زندگي اسلامي بر رضايت از زندگي معلمين مي‌باشد. جامعه آماري اين پژوهش را 7784 نفر از معلمان منطقه تبادكان مشهد در سال 1400-1401 تشكيل دادند. نمونه‌اي بالغ‌بر 366 نفر با استفاده از فرمول كوكران تعيين شد كه به شيوه نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب‌شده‌اند. براي بررسي متغيرهاي تحقيق از پرسشنامه‌هاي سنجش عدالت اجتماعي از پرسشنامه هزارجريبي (1390)، سبك زندگي اسلامي كاوياني (1390) و رضايت از زندگي داينر، ايمونز، لارسن و گريفين (1985) توزيع گرديد. نتايج نشان داد حدود 49 درصد از تغييرات متغير وابسته (رضايت از زندگي) توسط متغير مستقل (عدالت اجتماعي) و حدود 57 درصد از تغييرات متغير وابسته (رضايت از زندگي) توسط متغير مستقل (سبك زندگي اسلامي) بيان مي­شود.