بازتاب اخلاق جهاني ديگرگروي در نهج البلاغه امام علي

ديگرگرايي يا برابر دانستن ديگران با خود از جمله مباحث فلسفه اخلاق است كه در درازناي تاريخ و در تمامي اديان مورد توجه و اهتمام بوده و در فرهنگ و متون اسلامي نيز به طور صريح بدان اشاره و تاكيد شده است. اين قانون طلايي از اصول و قواعد بسيار مهم اخلاقي جهان است كه خود سنگ بناي بسياري از اصول اخلاقي ديگر به شمار مي‌رود. از قانون طلايي با ديگران آن گونه رفتار كن كه دوست داري با تو رفتار شود صورت بندي و تقريرهاي گوناگوني ارائه شده كه همه گوياي يك حقيقت است و آن از كارآمدترين ابزار در زمينه رابطه فرد با ديگران بوده و پاي بندي بدان سبب ساز هم‌زيستي مسالمت آميز در جامعه مي‌شود. لازمه‌ي اجراي اين قانون شناخت دقيق نيازها، خير و شر ديگران است. امام علي در نهج البلاغه به اين آموزه كهن اخلاق جهاني تاكيد كرده و بازتاب مناسبي از آن ارائه داده است. ايشان در توصيه به فرزندشان امام حسن تاكيد خاصي دارند كه آنچه براي خود مي پسندي براي ديگران بپسند و آنچه براي خود نمي پسندي براي ديگران نپسند. اين پژوهش بر آن است انعكاس اين قانون طلايي را در نهج البلاغه با روش توصيفي و تحليلي بررسي كند.