بررسي راهكارهاي افزايش مشاركت اجتماعي دانش آموزان در آموزش و پرورش

مشاركت يك نظام فكري است. تفكر مشاركتي و عادت به مشاركت در نظام آموزشي ايجاد و پرورش مي­يابد و در جامعه و سازمان­ها از آن­ها بهره­برداري مي­شود. براي اينكه نظام آموزش و پرورش در اين كار توفيق پيدا كند بايد با ساز و كارهايي باعث نهادي شدن تفكر مشاركتي مي­شود را عملياتي نمايد. آموزش و پرورش به عنوان يك نهاد اجتماعي نقش مهمي در فرايند اجتماعي انسان دارد. اين مسئول آموزش به موقع و كافي از فرد به زندگي در جامعه است. درك ماهيت و ويژگي نظام آموزشي آسان نيست. در پژوهش حاضر كه به بررسي مشاركت و همكاري دانش آموزان و سپس به  بررسي راهكارهاي افزايش مشاركت اجتماعي دانش آموزان پرداختيم در ابتدا مسائلي كه به نهادينه شدن تفكر همكاري منجر مي­شود را بيان نموديم و سپس شيوه­هاي چگونگي جذب دانش آموزان به مشاركت اجتماعي را بيان نموديم و به اين نتيجه رسيدم كه اگر دانش آموزان از ابتداي تحصيل رسمي با چنين روحيه­اي آشنا و بزرگ شوند در بزرگسالي كه كارگزار، تصميم­گير و مسئول مي­شوند به راحتي تحقيق و پژوهش را به عنوان ابزاري نيرومند و كارساز به كار مي­برند و بدين صورت روحيه تحقيق و پژوهش عاملي جهت ايجاد تعهدات اجتماعي و روحيه مشاركت مي­شود. با توجه به نيازمندي نهاد آموزش و پرورش به مشاركت دانش‌آموزان براي حفظ پويايي خود، بررسي موانع آن يك ضرورت است كه در اين مقاله به آن توجه شده است.