تاثير تفاوت جنسيتي بر فعليت انساني و فعاليت‌ اجتماعي از نظرگاه اماميه و وهابيت

تفاوت جنسيتي، به معني مذكر يا مونث بودن از جمله ويژگي‌هايي است كه نوع انسان را به دو صنف بزرگ زن و مرد، تصنيف مي‌كند. با وجود تمام اختلاف‌هاي زن و مرد، هر دو در ذيل نوعي واحد قرار مي‌گيرند و اشتراك‌هاي آن‌ها سبب مي‌شود كه هر دو، انسان ناميده شوند؛ اما اختلاف‌هاي وابسته به جنسيت، گاه مانع از آن مي‌شود كه عده‌اي، زن و مرد را طراز يكديگر بدانند. بن باز در وهابيت از جمله كساني است كه با اعتقاد به نقص عقل و ايمان زن، فعليت انساني او را بي‌پاسخ قرار مي دهد و به بهانه حرمت اختلاط با مرد، او را از حضور در اجتماع باز مي‌دارد. در مقابل، آيت‌الله جوادي، مهم‌ترين بعد انسان را روح او مي‌داند كه جنسيت درآن معنا ندارد و زن و مرد با تقوا پيشگي مي‌توانند مراحل فعليت انساني را بدون هرگونه تبعيض، پشت سرگذارند. فعاليت اجتماعي نيز براي زن، با رعايت حدود اسلامي، جايز و در برخي موارد، لازم و ضروري است. هدف از اين پژوهش، تاثير تفاوت جنسيتي بر فعليت انساني و فعاليت‌ اجتماعي از نظرگاه اماميه و وهابيت با محوريت انديشه‌هاي تفسيري آيت‌الله جوادي‌آملي و بن‌باز است كه با روش تطبيق و تحليل به نگارش در آمده است.