تاثير باور به عدل الهي در تربيت فردي

باور به عدالت به‌عنوان يكي از صفات الهي، تاثير مستقيمي بر نظام تربيتي در ابعاد مختلف دارد. هر سه معناي عدالت؛ رعايت تساوي و اجتناب از تبعيض، رعايت حقوق ديگران و قرار گرفتن افراد و اشيا در جايگاه شايسته خود، ميتواند در بحث عدالت الهي مورد بررسي قرار بگيرد، همچنين هر سه قسم حوزه اصلي عدالت الهي: عدالت تكويني، عدالت تشريعي و عدالت جزايي در مراتب مختلف تربيتي تاثير بسزايي دارد. از جمله آثار تربيت فردي باور به عدل الهي، تقواست كه باور به هر سه قسم عدل الهي ميتواند در رفتار و گفتار انسان، تقوا ايجاد كند. از ديگر آثار باور به عدل الهي، صبر است؛ فرد معتقد به عدل الهي، فلسفه ابتلا به مصيبت و بلاها را مي‌داند و آن را مايه رشد و تكامل خود مي‌پندارد. اگر كسي باور به عدل تشريعي داشته باشد، معتقد است خداي متعال هرآنچه فرد براي تكامل خود لازم دارد، به او عنايت داشته، لذا خود را ملزم به شكر منعم خواهد كرد. انسان معتقد به عدل تكويني اهل قناعت شده و در طلب روزي طمع نخواهد كرد چرا كه معتقد است خداي عادل، روزي مقدر او را تامين خواهد كرد، از راهكارهاي مهم در مسئله تربيتي در بحث نااميدي از رحمت الهي و حسادت، باور به عدل الهي است. همچنين اعتقاد به عدل جزائي در گناه نكردن و تعجيل در توبه تاثير مستقيم دارد. براي درمان بيماري سو ظن نيز اعتقاد به معناي عدل جزائي از موثر ترين راهكارهاي تربيتي محسوب مي‌شود. در واقع اگر شخص مسلماني كه در اين نظام تربيتي زندگي مي‌كند، به عدل الهي اعتقاد درستي نداشته باشد، آثار اخلاقي و تربيتي آن در زمينه زندگي فردي او بروز نخواهد كرد.