بررسي تناسب اقليمي براي كشت گلخانه‌اي نمونه موردي: استان آذربايجان شرقي، شرق حوضه آبريز درياچه اروميه

گياهان طي عمل فنوسنتز با استفاده از نور خورشيد، دي‌اكسيدكربن، موادمغذي و آب را به تركيبات آلي تبديل مي‌كنند. رشد گياهان در دماهايي كه در آن‌ها فتوسنتز زياد و تنفس متعادل است انجام مي‌گيرد. احداث گلخانه براي توليد محصولات كشاورزي به دليل امكان كنترل عوامل تاثير گذار محيطي مانند دما، جايگاه ويژه‌اي يافته است. اين روش توليد ضمن اين‌كه باعث افزايش بهره‌وري آب مي‌شود مصرف انرژي را نيز به ميزان قابل توجهي افزايش داده و هزينه - فايده توليد را تحت تاثير قرار مي‌دهد. هدف از تحقيق حاضر پهنه‌بندي شرق حوضه آب‌ريز درياچه اروميه از لحاظ تناسب اقليمي براي كشت گلخانه‌اي سبزي و صيفي است. در اين تحقيق شدت تابش خورشيدي با استفاده از مدل رقومي زمين (DEM) و سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) محاسبه گرديده و با تركيب وزني داده‌هاي مربوط به ميانگين دماي ماهانه اقدام به پهنه‌بندي گرديده است. وزن‌دهي به لايه‌ها با استفاده از تحليل سلسله مراتبي (AHP) انجام گرفته است. بر اساس يافته‌هاي تحقيق در بين شهرستان‌هاي واقع در شرق حوضه آبريز درياچه اروميه، كل شهرستان مراغه، نيمه شرقي شهرستان‌هاي ملكان، تبريز و هريس، نيمه غربي شهرستان سراب و نيمه شمالي شهرستان بستان‌آباد مناسب‌ترين مكان براي توليد گلخانه‌اي محصولات سبزي و صيفي مي‌باشند.