عكس العمل معادله بلاني-كريدل نسبت به تغييرات ضريب ثابت

بحران جهاني غذا و آب ناشي از گرم شدن جهاني به طور فزاينده ­اي در حال افزايش است. تبخير و تعرق يكي از جنبه ­هاي مهم انتقال آب مي­ باشد و در اين راستا هدف تحقيق توسعه معادله بلاني-كريدل در اقليم­ هاي خشك (يزد و سمنان)، نيمه­ خشك (همدان) و مرطوب (رشت) با تعيين ضريب مناسب است. معادله فائو- پنمن- مانتيث به عنوان روش استاندارد جهت ارزيابي معادله اصلاحي استفاده شد. استفاده از ضريب 5/0در معادله بلاني- كريدل توانست دقت آماره ­ها را افزايش دهد (ميزان كاهش RMSE در ماه May در ايستگاه همدان، سمنان، رشت و يزد از روش اصلي بلاني-كريدل به روش اصلاح شده برابر با 29/81، 15/81،81/73 و 95/83 درصد). بيشترين مقدار كاهش RRMSE در ماه May در يزد، در June در يزد و در ماه July در همدان و سمنان مي ­باشد و بيشترين ميزان كاهش RRMSE در ماه July بوده است. بيشترين و كمترين مقدار تبخير و تعرق پتانسيل در روش فائو- پنمن-مانتيث و بلاني-كريدل اصلاح شده به ترتيب مربوط به ايستگاه يزد و رشت بود. بنابراين روش پيشنهادي مي ­تواند كمك شاياني در افزايش دقت در تصميم­ گيري ­هاي منابع آبي و مديريت در بخش كشاورزي داشته باشد.