بررسي رابطه آتشسوزي با پارامترهاي توپوگرافي و زيست محيطي

با توجه به آتشسوزي‌هاي مكرر در منطقه ارسباران كه يكي از عوامل مهم اختلال در اين اكوسيستم جنگلي مي‌باشد ضروريست تا مهمترين عوامل موثر بر آتشسوزي جنگل‌ها بررسي گردد. هدف از تحقيق حاضر؛ بهره گيري از فناوري RS GIS و قابليت‌‌‌‌‌‌هاي فني سامانه GEE جهت تهيه نقشه نقاط وقوع آتشسوزي شده و حساس به آتشسوزي و بررسي رابطه آتشسوزي با وضعيت توپوگرافي (طبقات ارتفاع، شيب، جهت)، فاصله از مناطق مسكوني و جاده، طبقات پوشش زمين و كاربري اراضي، تراكم و تيپ جنگل و تراكم و تيپ مرتع است. براي تهيه نقشه آتشسوزي جنگل از شاخص تفاضلي RdNBR بر روي تصاوير لندست 8 مربوط به 9سال (2013 تا 2020) استفاده شد و از تركيب مناطق دچار حريق شده 9 سال اخير، نقشه نهايي تجمعي آتشسوزي نيز بدست آمد. اغلب آتشسوزي‌ها در ارتفاعات پائين رخ داده‌اند. تعداد وقوع آتشسوزي در دامنه شيب 50%-10 بيش از ساير مناطق بود. تعداد وقوع آتشسوزي فارغ از جهت جغرافيايي دامنه‌ مي‌باشد. با افزايش فاصله از روستا، زمين‌هاي زراعي و جاده، تعداد آتشسوزي‌‌‌‌ها هم كم شده است. بيشترين آتشسوزي در مراتع متراكم و نيمه متراكم اتفاق افتاده است. تنها يك سوم آتشسوزي‌ها در داخل جنگل‌ها اتفاق افتاده است. تيپ جنگلي سياه تلو و تيپ مرتعي گون-علف بره بيش از نصف آتشسوزي‌هاي واقع شده در ارسباران را به خودش اختصاص داده است. حدود سه چهارم آتشسوزي ها در محدوده شهرستان هاي خدافرين و كليبر اتفاق افتاده و شهرستانهاي ورزقان، جلفا، هوراند و اهر در رتبه هاي بعدي قرار دارند. هر چند منشا اغلب آتشسوزي هاي ارسباران، انساني است اما نبايد نقش غيرمستقيم عوامل فيزيوگرافي نظير شيب، ارتفاع از سطح دريا و جهت جغرافيايي را در تشكيل تيپ و تراكم پوشش گياهي (به عنوان كيفيت ماده سوختني) از نظر دور داشت.