ارزيابي موفقيت طرح ترافيك اصفهان به عنوان يكي از سياست هاي مديريت تقاضاي سفر براي دستيابي به توسعه پايدار شهري

افزايش جمعيت شهر‌ها كه رشد چشمگير حمل و نقل شهر‌ي را همراه داشته سبب بروز مسائل و چالش هاي فراوان در كلانشهر‌ها شده است. در راستاي حل اين مسائل رويكرد مديريت تقاضاي سفر ارائه شد. اين رويكرد به دنبال كاهش اثرات منفي استفاده از خودرو مانند ازدحام ترافيك، كاهش ايمني، افزايش آلودگي‌هاي زيست محيطي، كاهش زيست پذيري و كيفيت شهر‌ها بوده است. اتخاذ سياست‌هاي اين رويكرد به تحقق اهداف توسعه پايدار شهري كمك شاياني مي‌كند. اما در صورتي كه اصول اجرايي در عمل به اين رويكرد رعايت نشوند نه تنها نتايج مناسب كسب نشده بلكه مشكلات جديدي نيز ايجاد مي‌شود.كلانشهر اصفهان نيز از اين قاعده مستثني نبوده و اين در حالي است كه بيش از يك دهه از اجراي طرح ترافيكي در شهر اصفهان كه يكي از سياست‌هاي رويكرد مديرت تقاضاي سفراست، مي‌گذرد. هدف اين پژوهش پاسخ دادن به اين سوال است كه اجراي طرح ترافيك اصفهان چه ميزان در دستيابي به اهداف توسعه پايدار شهري موفق بوده است؟ بنابراين پس از شناسايي مولفه‌ها و سنجه‌ها وضعيت طرح ترافيك شهر اصفهان مورد ارزيابي قرار گرفت. بدين منظور با بهره گيري از روش AHP ميزان اهميت سنجه‌ها مشخص شد و با استفاده تحليل‌هاي مكاني GIS به ارزيابي و تحليل پرداخته شده است. براي گردآوري داده‌ها از روش مطالعه كتابخانه‌اي، مشاهده ميداني و توزيع پرسشنامه انجام و از آزمون T تك نمونه اي براي سنجش آماري استفاده شد. در انتها نتايج نشان داد كه طرح ترافيك شهر اصفهان به موفقيت كافي براي دستيابي به اهداف توسعه پايدار شهري نرسيده است.