اكوفاشيسم و رابطه ي انسان و محيط با تاكيد برانگاشت محيط زيست

امروزه بحران هاي محيط زيست به حدي رسيده است كه حيات انسان و ساير موجودات به خطر افتاده و به دليل برخي از نيازها و زياده خواهي هاي انسان، افزايش جمعيت اين روند سرعت گرفته است. تغييرات آب و هوايي و آلودگي هاي زيست محيطي ناشي از پيامدهاي منفي رابطه ي انسان و محيط است. بنابراين با توجه به اين بحران هاي زيست محيطي اكولوژيست ها پا به عرصه مبارزات سبز مي گذارند كه برنامه هاي آن ها تحت عنوان جنبش سبز ها ياد مي شود. اما جناح ديگري در اين ميان وجود دارد كه گروهي آن ها را افراطي و خشن مي شمارد كه اين عده برچسب اكوفاشيسم دريافت كرده اند. هدف اصلي پژوهش تحقيق دستيابي به چارچوبي است كه از طريق مطالعه اكوفاشيسم بتوان به يك سري معيار دست يافت. روش تحقيق از نظر هدف كاربردي بوده از نظر روش كار به صورت اسنادي،تحليلي مي باشد كه نخست با شيوه ي اسنادي- كتابخانه اي، به تدوين مطالعات نظري جهت روشن شدن ادبيات موضوع تحقيق پرداخته و سپس با روش AHP معيارهاي حاصل از ادبيات موضوع را به جهت اولويت بندي آن بر اساس دو نگرش مثبت و منفي وزن داده و به بررسي و تجزيه و تحليل آن پرداخته شده است. نتايج حاصل از پژوهش عبارت اند از دو نگرش نسبت به اكوفاشيسم وجود دارد: قانوني وشرعي، غير قانوني و نامشروع از طرفي اولويت بندي نهايي معيارها عبارت اند از: حفاظت از محيط زيست،آينده اي ماندگار،تأكيد بر روي كاهش جمعيت، جهان گرايي،تعادل محيطي و هماهنگي بين انسان وطبيعت.