سنجش تأثيركيفيت هاي محيطي در فضاي شهري بر رفتار اجتماعي شهروندان

شهرها به عنوان نماد تمدن و فرهنگ شهري نمود عيني از زندگي شهري است كه توسط شهروندان استفاده مي شود. الگوهاي مختلف رفتار افراد جامعه شهري از چگونگي تعاملات اجتماعي در فضاهاي شهري نمود عيني مي يابد. فضاهاي شهري و ويژگي هاي محيطي آن نقش مهمي بر نحوۀ عمل شهروندان در شهرها دارد و مي تواند نوع رفتار شهروندان و افزايش يا كاهش تعاملات اجتماعي در شهر و محله هاي شهري را در پي داشته باشد. كيفيت هاي محيطي به عنوان نيرو محركۀ سازندۀ فضاهاي شهري، نقش موثري برادراك، شناخت، رفتار و تعامل شهروندان با يكديگر دارد. هدف اين پژوهش بررسي تأثير كيفيت هاي محيطي در فضاي شهري بر رفتار شهروندان و نقش آن در ارتقا تعاملات اجتماعي دارد. به اين منظور محلۀ كوجان اصفهان به عنوان موردپژوهي انتخاب شده است. روش اين پژوهش از نوع روش پيمايشي مي باشد كه براي گردآوري داده ها ‌از مشاهده ميداني و توزيع پرسشنامه ميان شهروندان و كاربران هرروزۀ فضا استفاده شده است. براي تحليل داده هاي گردآوري شده و تعين اولويت كيفيت هاي محيطي براساس نظر شهروندان، از تكنيك تحليل سلسله مراتبي (AHP) بهره گيري شده است. پس از تعيين شاخص ها و زير شاخص هاي مرتبط با كيفيت ها محيطي، به آنها طبق طيف ليكرت امتياز دهي و با در نظر گيري نتايج تحليل AHP تحليل ها انجام گرفته است. نتايج نشان مي دهد كه محله كوجان از وضعيت نسبتاً ضعيف (امتياز 2.91 از 5) از منظر كيفيت هاي محيطي دخيل بر تعاملات اجتماعي برخوردار است. نداشتن رويكرد مشاركتي، كمبودن فضاهاي خاطره انگيز و كم بودن ايمني در رفت و آمد و نظاير آن به اين امر انجاميده است.