بررسي علل عدم تمايل زوجين به فرزندآوري: يك مطالعه مروري

مقدمه: فرزندآوري پديده مهمي در حركات جمعيتي و محور توسعه پايدار براي كشور، محسوب مي‌شود. لذا عدم تمايل براي فرزندآوري و به دنبال آن كاهش ميزان باروري دلايل و شاخص هاي مختلفي را به دنبال دارد. از سويي آگاهي از دلايل عدم تمايل به فرزند آوري براي داشتن يك سياست‌گذاري جمعيتي مؤثر از اهميت بالايي برخوردار است. فلذا مطالعه حاضر با هدف بررسي علل عدم تمايل زوجين به فرزندآوري انجام شد. روش كار: مطالعه حاضر يك مطالعه مروري بود كه علل عدم تمايل زوجين به فرزندآوري را بررسي كرد. براي دست‌يابي به مقالات مربوطه در پايگاه‌هاي اطلاعاتي ساينس‌دايركت، گوگل‌اسكالر، پابمد، پايگاه مركز اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي(SID) و نورمگز و با استفاده از كلمات كليدي فارسي فرزندآوري، عدم تمايل به فرزندآوري، عوامل بازدارنده فرزندآوري جست‌وجو در عنوان و چكيده مقالات منتشر شده انجام شد. يافته ها: در نتيجه جست‌وجوي اوليه،34 مقاله وارد مطالعه شدند كه بعد از بررسي و حذف مقالات تكراري، در نهايت 14 مقاله نهايي براي بررسي جامع و استخراج داده‌ها انتخاب و تجزيه و تحليل شدند. مطالعات انجام‌شده بر روي زوجين نشان داد عواملي مانند بيكاري، آينده شغلي فرزند، وضعيت اقتصادي،نداشتن درآمد كافي، رتبه شغلي و شغل زنان از مهم‌ترين دلايل ذكرشده از سوي زوجين براي عدم تمايل به فرزندآوري بودند. نتيجه گيري: به نظر مي رسد مرتفع كردن مشكلات شغل و نيز اقتصادي (اشتغال و ركود اقتصادي) به عنوان مهمترين دليل عدم تمايل به فرزندآوري، حتي بدون تصويب سياست هاي تشويقي مي تواند منجر به ازدياد فرزندآوري شود. يافته‌هاي اين مطالعه مي‌تواند براي سياست گذاران راهنماي مناسبي جهت رفع موارد فوق در فرزندآوري و افزايش جمعيت باشد.