تاب آوري و حمايت اجتماعي درك شده در زنان مبتلا به سرطان

مقدمه: تشخيص و درمان سرطان پستان مي تواند باعث ايجاد يك سري تغييرات عاطفي منفي در بيماران شود. بيشتر بر كيفيت زندگي آنها تأثير مي گذارد. نشان داده شده است كه بيماران با تاب آوري بالاتر كيفيت بهتري دارند از زندگي سيستم هاي حمايت اجتماعي عوامل مهم حفاظتي هستند كه براي فرآيند تاب آوري ضروري هستند رخ دادن. از اين رو، اين پژوهش با هدف بررسي نقش حمايت اجتماعي در رابطه بين تاب‌آوري انجام شد و كيفيت زندگي در بيماران چيني مبتلا به سرطان سينه روش‌ كار: يك مطالعه با طراحي مقطعي و با مشاركت 218 نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان انجام گرفت. فرم مشخصات دموگرافيك-بيماري، پرسشنامه هاي تاب آوري كانر-ديويدسون 25، حمايت اجتماعي درك شده براي جمع آوري داده ها استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS ورژن 24 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت سطح معني داري 0.05 درنظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين امتياز براي تاب آوري 59.22 بود (SD=17.25, range 12-100) و ميانگين نمره حمايت اجتماعي59.37 (SD=16.68, rage 12-86) و نمره حيطه حمايت درك شده از جانب ديگران بيشتر از بقيه حيطه ها بود و حمايت دريافتي از جانب دوستان كمترين مقدار را كسب نمود. بين حمايت اجتماعي درك شده و تاب آور يارتباط اماري معني دار و نسبتا قوي وجود داشت(0.684, P 0.001= R2adj) نتيجه گيري: حمايت اجتماعي براي توسعه تاب‌آوري در بيماران سرطاني ضروري است و مي‌توان اذعان داشت كه، با وجود شرايط سخت جسمي-رواني كه افراد مبتلا به سرطان با آن مواجه هستند، مي‌توان با فراهم كردن حمايت‌هاي اجتماعي مناسب در جهت تقويت ميزان تاب‌آوري اقدام نمود لذا برنامه ريزي مداخلات مناسب را ميتواند مثمر ثمر باشد.